Lieve mensen,
de tweepersoons kamer, met aparte bedden, bevindt zich op de zesde verdiep en kijkt uit op vrijwel oost, opkomende zon dus nu, uitzicht op alle mogelijke daken en gebouwen, best veel groen ertussen. Dat is wel verrassend voor een dichtbebouwd stukje Antwerpen, waarin dit Sint Vincentius ziekenhuis zich bevindt.
Vorige week voelde ik me zeer slecht, donderdag was Mech er, zij en Leo drongen erop aan de oncoloog te bellen, want ik was niet meer in staat alleen voor mezelf te zorgen, kreeg geen eten en drinken meer binnen, was aan de kakakikoel en aan het uitdrogen, daarbij veel pijn. Onleefbaar. Vr de 28-ste belde ik, de oncoloog vroeg of het misschien beter was dat ik 'binnen' kwam voor een paar dagen, tot ma bijvoorbeeld. Ze heeft dit intussen verlengd naar komende vrijdag. Pas gisteren was de eerste dag dat ik zelf weer dingen kon bepalen, vandaag weer terugval. Daarom stop ik nu met schrijven. Bovendien zijn jullie adressen niet mee op hotel, pas rond het weekeinde kan ik jullie verwittigen van dit niewe schrijfseltje.
Tot later,
liefs,
Beatrijs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten